[Love You 59 Seconds] ตอนที่ 8

อู่หานอิ้งรู้สึกเหมือนถูกเมฆดำปกคลุมศีรษะตอนที่เอ๋อร์เหมยเวล 44 “สาบานภักดีต่อพี่ใหญ่” ร่วงแหมะลงพื้นด้วยการโจมตีครั้งเดียวของ Love You 59 Seconds จากนั้นหมอนั่นก็ล้มลงกรีดร้องอยู่กับที่นานแสนนานจนกลายเป็นสแปมอยู่ในช่องคุยของกิลด์…

{กระซิบ}[คลังเก็บของโม่เฉินฉี] พูดกับคุณ: เค้าผิดไปแล้ว T.T ให้เค้าเข้าเถอะน้า~~

อู่หานอิ้งแปลกใจ จากนั้นก็ตบหน้าผากตัวเอง ไอ้หมอนี่…

{กระซิบ}[คลังเก็บของโม่เฉินฉี] พูดกับคุณ: เค้าสำนึกผิดแล้วนะ! จะไม่ทำอีกแล้ว ขอร้องล่ะ ให้ผมเข้าพรรคด้วยเถอะนะท่านประมุข!!!

ตกลง พอกดยอมรับแล้วอู่หานอิ้งก็รู้สึกช่วยไม่ได้ ยังไงเขาก็ไม่ได้คิดปฏิเสธจริงๆ อยู่แล้ว

ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าโลกในเกมของเขาก็มีสีสันขึ้นมา! อู่หานอิ้งถอนหายใจ ปล่อยตัวไปตามสายลมแล้วกัน


{กิลด์}[สาบานภักดีต่อพี่ใหญ่]: โม่โม่คนงามก็อยู่ด้วยนี่นา~~ โอ้ว ฉันไม่เหงาแล้ว ยาฮู้ววว

{กิลด์}[คลังเก็บของโม่เฉินฉี]: ในที่สุดก็ได้เข้ากิลด์แล้ว TT

{กิลด์}[คลังเก็บของโม่เฉินฉี]: ง่ายดายแค่นี้เอง แต่ฉันก็ยังต้องจ่ายด้วยความตาย

{กิลด์}[คุณชายเฉียนเฉียน]: เหล่าโม่ ฉันเข้าใจนาย

{กิลด์}[หายใจเป็นลมทราย]: โม่โม่คนงาม~!!! โม่โม่คนงามที่น่าสงสารของฉัน พี่ใหญ่ของนายหนีไปกับท่านประมุขน้อยแล้ว ฮือๆๆ อย่าเศร้าไปเลยนะ ฉันจะหาเมะที่รักนายตลอดกาลให้เอง

{กิลด์}[คลังเก็บของโม่เฉินฉี]: ……..ยกพี่ใหญ่ให้คนอื่นไปเถอะ TT

{กิลด์}[คลังเก็บของโม่เฉินฉี]: ชีวิตฉันยังอีกยาวไกล...

{กิลด์}[เสี่ยวอู่]: Love You 59 Seconds เพิ่งกลับไปต้าหลี่ ไม่ได้อยู่กับฉัน

{กิลด์}[คุณชายเฉียนเฉียน]: ......

{กิลด์}[สาบานภักดีต่อพี่ใหญ่]: ......

{กิลด์}[หายใจเป็นลมทราย]: ......

{กิลด์}[คลังเก็บของโม่เฉินฉี]: ......


อู่หานอิ้งงุนงงเมื่อได้เห็นจุด จุด จุด เต็มจอ พอ Love You 59 Seconds ฆ่า สาบานภักดีต่อพี่ใหญ่ หมอนั่นก็กลับไปต้าหลี่ทันที ดังนั้นจึงไม่ได้อยู่ด้วยกัน


{กิลด์}[คุณชายเฉียนเฉียน]: ท่านประมุขน้อยน่ารักเหลือเกิน (อีโมน้ำลายยืด)

{กิลด์}[เสี่ยวอู่]: ???

{กิลด์}[เซียงจั๋วคั่น]: อยู่กับพี่ใหญ่เลือดเย็น ช่างน่าสงสารนัก...

{กิลด์}[สาบานภักดีต่อพี่ใหญ่]: ...เซียงจั๋วคนงาม ระวังให้ดี ไม่งั้นพี่ใหญ่จะฆ่านาย

{กิลด์}[เซียงจั๋วคั่น]: ......

{กิลด์}[เซียงจั๋วคั่น]: เขาไม่กล้าหรอก

{กิลด์}[Love You 59 Seconds]: ............

{กิลด์}[หายใจเป็นลมทราย]: !!! สถานการณ์นี้มันอะไรกัน!!!

{กิลด์}[หายใจเป็นลมทราย]: โอ้ววววว!!! พี่ใหญ่ไม่กล้า!! แปลว่าพี่ใหญ่กับเซียงจั๋วคนงามกำลังมีความสัมพันธ์อะไรกัน!!

{กิลด์}[สาบานภักดีต่อพี่ใหญ่]: เมะปีศาจสวมแว่นเลือดเย็น กับเคะผู้งดงามหยิ่งยโส!

{กิลด์}[เซียงจั๋วคั่น]: อยากฆ่าคนขึ้นมาละ

{กิลด์}[หายใจเป็นลมทราย]: *กลิ้ง* *กลิ้ง*! ชอบคู่นี้มากเลยอะ

{กิลด์}[สาบานภักดีต่อพี่ใหญ่]: กรี๊ดดดด! น่ารักเกินไปแล้ววว

{กิลด์}[คุณชายเฉียนเฉียน]: ฮี่ฮี่ ยังมีความรักระหว่างพี่น้องระหว่างเมะเด็กกับเคะผู้ใหญ่ นี่แหละถึงจะน่ารักกว่าเดิม

{กิลด์}[คลังเก็บของโม่เฉินฉี]: จวิ้นจื่อ...แกตายแน่

{กิลด์}[เซียงจั๋วคั่น]: จวิ้นจื่อมาลานประลองลั่วหยาง

{กิลด์}[Love You 59 Seconds]: เอี้ยนหนาน

{กิลด์}[คุณชายเฉียนเฉียน}: .........ฉันผิดไปแล้ว


อู่หานอิ้งไม่เข้าใจสิ่งที่คนพวกนี้กำลังคุยกันอยู่ในช่องกิลด์เลยสักนิด ทุกคนคุยกันอย่างสนุกสนาน แต่เขาเหมือนหลงทางอยู่ในหมอกหนาทึบ เขารู้จักอักษรพวกนี้ทุกตัว แต่ไหงพอเอามารวมกันแล้วเขาดันไม่เข้าใจความหมายเลยสักคำ


{กิลด์}[เสี่ยวอู่]: เมะปีศาจสวมแว่นเลือดเย็น กับเคะผู้งดงามหยิ่งยโส?? อันนี้แปลว่าอะไรอะ?

{กิลด์}[คุณชายเฉียนเฉียน]: ในยุคนี้เนี่ย ช่างหาน้องสาวใสซื่อแบบนี้ได้ยากยิ่ง

{กิลด์}[คลังเก็บของโม่เฉินฉี]: +100

{กิลด์}[สาบานภักดีต่อพี่ใหญ่]: จริงๆ แล้ว...

{กิลด์}[สาบานภักดีต่อพี่ใหญ่]: ฉันสงสัยว่าประมุขน้อยจะเป็นผู้ชาย…


อู่หานอิ้งกำลังจะพิมพ์คำว่า ฉันเป็นผู้ชาย แต่พอพิมพ์เสร็จ ก็เห็น Love You 59 Seconds ซิบมาหา


{กระซิบ}[Love You 59 Seconds] พูดกับคุณ: ไปสร้างสำนักภายใน

{กระซิบ} คุณพูดกับ [Love You 59 Seconds]: ฉันมีเงินไม่พอ

{กระซิบ}[Love You 59 Seconds] พูดกับคุณ: ธนาคารลั่วหยาง

{กระซิบ} คุณพูดกับ [Love You 59 Seconds]: ???

{กระซิบ}[Love You 59 Seconds] พูดกับคุณ: มาเอาทองที่นี่ เดี๋ยวฉันให้

{กระซิบ} คุณพูดกับ [Love You 59 Seconds]: ............

{กระซิบ}[Love You 59 Seconds] พูดกับคุณ: เร็ว


อู่หานอิ้งมองคำบนจอแล้วลังเล ยังไงนั่นก็เงินตั้ง 1000 ทอง เขาหาเงินขนาดนั้นทั้งเดือนยังไม่ได้เลย! แล้วจะกล้ารับได้ยังไง?


{กระซิบ}[Love You 59 Seconds] พูดกับคุณ: ก็ได้ รอเดี๋ยวนะ

{กิลด์}[Love You 59 Seconds]: ทุกคนเอาเงินมา 200 ทอง เข้าธนาคารลั่วหยาง

{กิลด์}[เซียงจั๋วคั่น]: ทำไมมาปล้นพวกเราล่ะ

{กิลด์}[คุณชายเฉียนเฉียน]: พี่ใหญ่โหดเหี้ยมนัก...

{กิลด์}[คลังเก็บของโม่เฉินฉี]: สั้นง่ายได้ใจความ...

{กิลด์}[Love You 59 Seconds]: เร็ว เราต้องสร้างสำนักภายใน

{กิลด์}[สาบานภักดีต่อพี่ใหญ่]: ......

{กิลด์}[หายใจเป็นลมทราย]: ......

{กิลด์}[Love You 59 Seconds]: ใครมาคนสุดท้าย ไปเอี้ยนหนาน

{กิลด์}[คุณชายเฉียนเฉียน]: ฮี่ฮี่ คนแรกจ้า พี่ใหญ่ ฉันมาแล้ว

{กิลด์}[คลังเก็บของโม่เฉินฉี]: จวิ้นจื่อเป็นบ้าไรเนี่ย ฮี่ๆ อยู่นั่นแหละ =.=

{กิลด์}[หายใจเป็นลมทราย]: พี่ใหญ่ ฉันมีไม่ถึง 200 ทองอะ ทำไงดี

{กิลด์}[Love You 59 Seconds]: เอี้ยนหนาน

{กิลด์}[สาบานภักดีต่อพี่ใหญ่]: ...ตูตูเดินทางปลอดภัยนะ ฉันไม่ส่งล่ะ

{กิลด์}[เซียงจั๋วคั่น]: เล่นหมากรุกอยู่

{กิลด์}[Love You 59 Seconds]: ...อืม

{กิลด์}[หายใจเป็นลมทราย]: TT ยากเย็นเหลือเกิน


พอมองช่องกิลด์ อู่หานอิ้งก็พูดไม่ออก บู๊ตึ๊งน้อยเรียกสัตว์พาหนะบินไปเจียงเก่อซึ่งเป็นเอ็นพีซีเทเลพอร์ต จากนั้นก็วาร์ปจากลั่วหยาง - เก้าหอการค้า ไปจนถึงเอี้ยนหนาน…


{กิลด์}[เสี่ยวอู่]: อยู่เอี้ยนหนานแล้ว

{กิลด์}[คลังเก็บของโม่เฉินฉี]: ท่านประมุขน้อย ทำไมไปเอี้ยนหนานล่ะ?

{กิลด์}[เสี่ยวอู่]: ฉันไม่มี 200 ทอง Love You 59 Seconds บอกให้ไปเอี้ยนหนานไม่ใช่เหรอ?


พอพิมพ์ตอบไปเสร็จ อู่หานอิ้งก็เห็นช่องกิลด์เงียบสนิท ผ่านไปสิบวิก็ยังมีเพียงข้อความแจ้งเตือนจากระบบที่มาแล้วก็หายไปในพริบตา อู่หานอิ้งรอต่อไปอีกครึ่งนาที แต่ก็ยังไม่มีคนตอบกลับมา

“แลคอีกแล้วเหรอเนี่ย?” อู่หานอิ้งนิ่วหน้า จากนั้นบังคับบู๊ตึ๊งน้อยให้ขยับไปข้างหน้า เจ้ากระรอกน้อยกระโดดตามมา เดี๋ยวสิ เน็ตไม่แล็คนี่หว่า แล้วไหงทุกคนถึงเงียบไปล่ะ?


{กิลด์}[เสี่ยวอู่]: 59 Seconds?

{กิลด์}[เสี่ยวอู่]: ฉันอยู่เอี้ยนหนาน

{กิลด์}[สาบานภักดีต่อพี่ใหญ่]: TT

{กิลด์}[หายใจเป็นลมทราย]: ท่านประมุขน้อย...

{กิลด์}[คุณชายเฉียนเฉียน]: ที่จริง...ฉันอยากบอกว่า ท่านประมุขสาวน้อยโคตรน่ารักเลยอะ มากับพี่ชายมั้ยจ๊ะ (อีโมน้ำลายไหล)

{กิลด์}[คลังเก็บของโม่เฉินฉี]: ท่านประมุขน้อย...พี่ใหญ่บอกให้ตูตูไปเอี้ยนหนาน...เพื่อ PK น่ะ..

{กิลด์}[เซียงจั๋วคั่น]: *ลูบคาง* พี่ชายฉันชอบแบบนี้สินะ...

{กิลด์}[เสี่ยวอู่]: ???

{กิลด์}[Love You 59 Seconds]: ไม่ต้องไปสนใจ

{กิลด์}[Love You 59 Seconds]: ประมุข กลับไปที่ธนาคารลั่วหยาง ทุกคนจะให้เธอคนละ 200 ทอง ใช้1000ทองตั้งสำนักภายใน ส่วนที่เหลือเก็บไว้ใช้ทีหลัง