[Love You 59 Seconds] ตอนที่ 1

หลังจากเรียนคลาสรอบค่ำเสร็จ อู่หานอิ้งก็มุ่งหน้ากลับหอพัก เมื่อเข้าห้องแล้วเขาก็มองนาฬิกาบนผนังที่บอกเวลาเกือบสองทุ่มแล้ว เมื่อกี้อาจารย์ชาวอิตาเลียนสั่งเลิกคลาสไวเพราะเจ็บคอ พอประกาศแบบนั้นเสร็จก็รีบเก็บข้าวของแล้วจากไป ส่วนพวกนักเรียนก็ยิ่งกว่าดีใจเสียอีกที่ได้ลดชั่วโมงเรียนลงเลยไม่มีใครคัดค้าน

เมื่อถูกปล่อยชั้นเรียนภาคค่ำเร็วขึ้น ตอนนี้ในห้องเลยยังไม่มีใครนอกจากเขาคนเดียว ห้องนี้มีคนพักทั้งหมดสี่คน และอีกสามคนก็มีเรียนภาคค่ำเช่นกัน ดังนั้นเลยไม่มีใครกลับมาก่อนสามทุ่มแน่ๆ
เมื่อเขาไม่มีอะไรทำ เขาเลยกดปุ่มเปิดเครื่องแลปท็อปของตัวเองและคลิกที่ไอคอนสีแดง สองวิหลังจากนั้นเพลงต้อนรับก็ดังขึ้นทักทาย อู่หานอิ้งตัดสินใจจะเล่นเกมฆ่าเวลาเสียหน่อย

เรามาพูดถึงคนๆ นี้ที่ชื่อ อู่หานอิ้ง กันดีกว่า เขาอาจจะดูเหมือนคนไม่พูดไม่จา แต่จริงๆ เขาไม่ใช่คนที่เข้าหายากเลย ผลการเรียนก็อยู่ในขั้นดี กีฬาก็ไม่ได้แย่ ส่วนหน้าตาก็ออกจะธรรมดาไปบ้าง การมองเขาก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกปวดตาอะไร คนอื่นๆ ก็เลยรู้สึกสบายใจเวลาได้มองเขา ส่วนงานอดิเรกของเขาก็เข้ากับคาแรคเตอร์มากคือการอ่านหนังสือ ส่วนการเล่นเกมนั้นแค่นานๆ ที

อู่หานอิ้งพิมพ์พาสเวิร์ดและรอให้จอดราก้อนโอร์ธโหลดเพื่อเข้าเกม ในหน้าจอเลือกตัวละครมีอยู่เพียงตัวเดียวเท่านั้น เป็นตัวละครหญิงที่ตั้งชื่อไว้ว่าเสี่ยวอู่ พอกดเข้าเกมแล้ว ตัวละครหญิงก็ยืนนิ่งอยู่บนจอ สวมชุดบู๊ตึ๊งพร้อมดาบยาวในมือ มีแผนที่บู๊ตึ๊งปรากฏเป็นแบ็คกราวด์

ดราก้อนโอร์ธเป็นเกมออนไลน์เกมแรกที่อู่หานอิ้งเคยเล่น เขาตัดสินใจเล่นเกมนี้เพราะไม่มีอะไรจะทำ และรูมเมทอีกสามคนที่เหลือก็พยายามโน้มน้าวให้เขาเล่นด้วยในบางครั้ง เพื่อนร่วมห้องพวกนี้รู้แต่ว่าจะโอ้อวดยังไง พูดว่าถ้าอู่หานอิ้งมาเล่นด้วย เดี๋ยวพวกนั้นจะสอนเขาเล่นเอง การเก็บเวลไม่ใช่ปัญหา หลังจากที่เขาสร้างแอคเคาท์และเข้าเกมแล้ว อู่หานอิ้งก็พบว่าไม่ง่ายอย่างที่พวกนั้นพูดเลยสักนิด

อย่างแรก เขาต้องหัดควบคุมเคอร์เซอร์รูปนิ้วให้หมุนไปรอบๆ แมป  และทำเควสต์สำหรับผู้เริ่มต้น ต่อมา ตอนเลเวล10ก็ต้องเลือกอาชีพ เรียนรู้สกิลทั้งหมดของอาชีพนั้นแล้วถึงจะไปเก็บเวลด้วยกันได้

ตอนที่สร้างตัวละครตัวแรกนั้นไม่ใช่ตัวละครหญิงชื่อเสี่ยวอู่อย่างที่กำลังเล่นอยู่ในตอนนี้ แน่นอนว่าด้วยนิสัยตรงไปตรงมา เขาก็เลยเลือกเล่นตัวละครชาย เขาสร้างตัวละครเลเวล 1 ที่สวมชุดสีขาว เกิดในต้าหลี่ และหลังจากที่สร้างเสร็จเขาก็ยืนนิ่งๆ จ้องมองพื้นที่เวิ้งว้างอยู่ห้านาที ตัวละครชายเดินได้เพียงสองเก้าก็มีเควสต์แรกผุดขึ้นมา จากนั้นก็เจอเอ็นพีซี หลังจากติดอยู่ในแมปต้าหลี่อยู่สักพัก ในที่สุดเขาก็รับเควสต์ "สัตว์เลี้ยงตัวแรก" หลังผ่านไปครึ่งชั่วโมง ระบบก็มอบไข่สแควร์เรลให้เขา

หลังจากเล่นเกมตลอดคืน อู่หานอิ้งก็ไปได้ถึงแค่เลเวล 10 เท่านั้น ทำให้พวกรูมเมทถึงกับเอ๋อไปเลย หนึ่งในรูมเมทก็เลยปิดจอแลปท็อปดังฉับ  และตัดสินใจยกแอคเคาท์สำรองให้อู่หานอิ้ง เลยทำให้อู่หานอิ้งมีตัวละครหญิงชื่อเสี่ยวอู่ ที่เลเวลไม่ได้สูงนัก เพียงแค่ 46 เท่าน้ัน ตัวละครบู๊ตึ๊งนี้ถูกสร้างมาเพื่อให้สะดวกกับดันเจี้ยนเลเวลต่ำๆ และเมื่อเจ้ารูมเมทของเขาขี้เกียจคิดชื่อตัวละคน ก็เลยใส่ไปอย่างส่งๆ ว่า "เสี่ยวอู่" ทุกคนพร้อมใจกันเห็นด้วยว่า อู่หานอิ้งก็เป็น "เสี่ยวอู่" เหมือนกัน ดังนั้นชื่อนี้แหละ เหมาะสุดๆ

อู่หานอิ้งไม่ชอบเล่นโดยใช้ตัวละครหญิง เขาไม่ชินกับมันเลย แต่ท้ายที่สุดก็ปฎิเสธความ "สะดวกสบาย" ของมันไม่ได้ ดังนั้นเมื่อไม่มีอะไรจะทำ เขาก็ยังเล่นเกมเพื่อฆ่าเวลาได้

เริ่มต้นจากเลเวล 46 บู๊ตึ๊งน้อยวิ่งไปทั่วแมปตลอดทั้งอาทิตย์ แต่ก็เพิ่งจะอัพได้ถึงเลเวล 49 เท่านั้น ที่จริงคุณก็พูดไม่ได้หรอกว่าอู่หานอิ้งน่ะงี่เง่า ถึงยังไงเขาก็เล่นเกมออนไลน์เกมนี้เป็นเกมแรก ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้

อย่างที่สอง สปีดอินเตอร์เน็ตของโรงเรียนน่ะช้ายิ่งกว่าช้า ไวไฟรับได้เพียง 360kb ต่อวิ เท่านั้น บางทียังลดลงจนเหลือแค่ 1kb ต่อวิ  จะมีก็แค่ตอนที่มีคนต่ออีเธอร์เน็ต ที่คนๆ นั้นอาจจะโชคดีได้เน็ตความเร็วมาตรฐานที่ 11mb ต่อวิ แต่ก็ยังไม่การันตีอยู่ดีว่าจะเวิร์ค เพราะอินเตอร์เน็ตมักจะหลุดอยู่เรื่อย ต่อให้ใช้เวลาทั้งคืนเล่นดราก้อนโอร์ธ ก็หมดเวลาไปกับการแลคสักสองถึงสามชั่วโมง น่าหงุดหงิดจริงๆ

แม้ว่าบู๊ตึ๊งน้อยจะเลเวล 49 แล้ว แต่ก็ยังไม่มีพาหนะของเลเวล 40 ด้วยซ้ำ แถมปีกโนวิซที่ระบบแจกให้ผู้เล่นใหม่ก็หมดอายุไปแล้วด้วย อู่หานอิ้งเริ่มจากการไปเรียนสกิลของสายอาชีพก่อน และไล่ดูเควสต์ที่ยังทำไม่เสร็จในเควสต์ล็อก เขาเปิดเวิลด์แมพและมุ่งตรงไปหานักเทเลพอร์ตเพื่อจะได้อัพเลเวลต่อได้ด้วยการเดินเท้า

ระหว่างกำลังทำเควสต์ เขาก็หันไปมองนาฬิกา เห็นว่าเป็นเวลาสามทุ่มแล้ว อันที่จริงทุกคนบอกว่าเควสต์ของเลเวลต่ำๆ น่ะทำง่าย แต่นั่นไม่จริงสักนิด อาชีพบู๊ตึ๊งมีพลังชีวิตและพลังป้องกันต่ำ ไม่ต่างจากเปลือกไข่สักนิด เมื่อฆ่ามอนไปได้สักเจ็ดหรือแปดตัว พลังชีวิตก็เหลือเพียงสองในสาม มีคนบอกว่าบู๊ตึ๊งทำดาเมจแรง แต่เลเวล 49 อย่างเขาก็ได้รับสกิลเล็กๆ น้อยๆ มาบ้างแล้ว ไม่ต้องพูดถึง “แม็กซ์เลเวล” หรอก สกิลอย่าง บรีซซอร์ด นั้นยังไม่รุนแรงเท่าการโจมตีปกติด้วยซ้ำ

แผนที่เขตคังเฉินเต็มไปด้วยจุดแดงๆ ที่แสดงถึงมอนสเตอร์ บู๊ตึ๊งสาวใช้สกิลไท่จี๋ไปทีละอย่างก็ยังเหมือนจะยากลำบากอยู่ แม้เขาจะเล่นแค่ช่วงระยะสั้นๆ อู่หานอิ้งยังต้องหยุดเป็นพักๆ เพื่อกินขนมปังฟื้น HP ก่อนจะเล่นต่อ เควสต์นี้ต้องฆ่ามอน 30 ตัว และถึงแม้เขาจะมีความอดทนในการไล่ฆ่ามอนแค่ไหน ก็ยังต้องใช้อย่างน้อยสิบนาทีเพื่อทำเควสต์ให้เสร็จ

เมื่อถึงเวลาสามทุ่ม รูมเมทอีกสามคนก็กลับถึงห้อง เจียงตานเห็นอู่หานอิ้งกำลังทำเควสช่วยเหลือต์อยู่ เขาจึงบอกให้เพื่อนรอก่อน ทำเควสต์ช่วยเหลือคนเดียวมันยาก โดยเฉพาะเมื่อใช้เน็ตกากๆ ของโรงเรียนด้วยแล้ว ยิ่งล้มเหลวได้ง่าย ดังนั้นเขาจึงกะจะเข้าไปช่วยเพื่อน

อู่หานอิ้งเห็นด้วย เขาขยับตัวละครให้ไปนั่งติดกับซาแซงและทำสมาธิเพื่อฟื้นฟูเลือดขณะรอรูมเมทล็อกอินเข้ามาช่วย

เจียงตานปลุกปล้ำกับเน็ตโรงเรียนอยู่กว่าสิบนาทีกว่าจะล็อคอินได้ ตัวละครของเขาเป็นผู้ชายเลเวล 89 อาชีพไพโรแมนเซอร์ สวมชุดเกราะเลเวลสูงตามสายอาชีพ ขี่พาหนะเลเวล 80 เขามุ่งหน้าจากซูโจวไปยังต้าหลี่ จากต้าหลี่ไปเอ้อร์ไห่ และจากเอ้อร์ไห่ไปคังเฉิน

“อาววววล่ะ แกรับเควสต์เลย อีกเดี๋ยวฉันก็ถึงแล้ว” เจียงตานใช้เวลากว่าสิบนาทีกว่าจะเทเลพอร์ตจากเอ้อร์ไห่ไปคังเฉินได้  เนื่องจากต้องใช้เวลาตามหานักเทเลพอร์ตทั้งสองจุดพักใหญ่

“อืม” อู่หานอิ้งรับและขยับบู๊ตึ๊งน้อยของตนให้ยืนขึ้น จากนั้นก็คลิกที่ซาแซงข้างๆ เขาคุยกันสองประโยคแล้วเริ่มขยับไปทีละเข้า ท่าเดินของเขาแปลกเล็กน้อย บู๊ตึ๊งน้อยรีบตามไปสมทบ

“ไม่ต้องไปสนพวกมอนเวลกากๆ น่า เดี๋ยวฉันจัดการเอง แกแค่เดินตามซาแซงอย่าให้คลาดสายตาก็พอ” เจียงตานที่ขี่สิงโตกล่าว เขาเปิดแมปอย่างรวดเร็วและค้นหาชื่อซาแซง และกดเลือกเมื่อหาพบ

อู่หานอิ้งเปิดช่องเก็บของออกขณะที่พยายามตามชาแซงให้ใกล้ที่สุดเท่าที่จะทำได้ แถวนี้มีมอนเสตอร์ไม่มากนัก แต่พวกมันก็เข้ามารุมบู๊ตึ๊งน้อยอย่างรวดเร็วทันทีที่เห็นว่าเธออยู่แถวนั้น อู่หานอิ้งไม่ได้ใส่ใจแถบแสดงเลือดมากนักขณะที่ตัวละครของตนกำลังพยายามป้องกันตัวด้วยมือเปล่า เขาทำเพียงคลิกเติมยาเพิ่มเลือดเมื่อเลือดลงลงถึงครึ่งหลอด

“เจียงตาน แกอยู่ไหนแล้วหา? ฉันจะตายอยู่แล้ว” อู่หานอิ้งไม่อยากจะเร่งเพื่อนนัก เพราะรู้ว่ายังไงก็ไร้ประโยชน์ ทุกคนก็รู้กันดีอยู่แล้วว่าเน็ตโรงเรียนกากเป็ดเป็นเต่าคลาน แต่บู๊ตึ๊งน้อยถูกฝูงมอนสเตอร์รุมอยู่ เขาถูกมอนมากกว่าหกตัวรุมตี แล้วยังมีซาแซงนั่นเป็นภาระอีก ขณะที่เดินๆ อยู่ก็มีทรายเข้ารองเท้า เขาเลยตัดสินใจเลือกสถานที่กลางดงมอนสเตอร์เพื่อเอาทรายออก แน่นอนว่ามีมอนสเตอร์เข้าโจมตีเขามากกว่าหนึ่งตัว เลือดของบู๊ตึ๊งน้อยที่น่าสงสารลดฮวบเหมือนเปิดก๊อก เธอต้องทานยาเพิ่มเลือดไปเจ็ดเม็ดแล้ว ส่วนตัวละครไพโรแมนเซอร์ก็ยังไม่ปรากฏตัวสักที

“แกเครียดแล้ว แต่ฉันเครียดกว่านะโว้ย” เจียงตายคลิกเมาส์อย่างดุเดือด ทันทีที่ออกมาจากพอร์ทัลเทเลพอร์ตได้  เมาส์ของเขาก็นิ่งไปกระทันหัน แน่นอนว่าแลค เมื่อเขาไปถึงสถานที่ของซาแซง ก็ไม่มีอะไรอยู่แถวนั้นเลย เขารออีกสักครู่ แล้วหน้าจอก็เด้งกลับไปที่นักเทเลพอร์ตทั้งสองในเมืองก่อนหน้า ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะกลับไปที่เดิมอีกแล้ว เจียงตานรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะหมดความอดทนลงทุกที เขาเทเลพอร์ตกลับไปกลับมามากกว่าหกรอบแล้วนะ ผ่านตรงนี้ไปไม่ได้ซักที!

มาจนได้ค่ะ แฮร่!!!

เรือ่งนี้แปลตามรายสะดวกจริงๆ ทีแรกนึกว่าจะได้อาทิตย์ละตอน แต่น่าจะนานกว่านั้นค่ะ เพราะตอนนึงก็ยาวอยู่ TwT!

(จะลองแบ่งเป็นตอนย่อยดีมั้ยนะ?)

สามารถติชมได้นะคะ

*หมายเหตุ*

1. ชื่อเกมออนไลน์ ในต้นฉบับใช้ Tian Long Ba Bu (TLBB) ซึ่งเกมนี้ในเซิิร์ฟอเมริกาจะใช้ชื่อว่าดราก้อนโอร์ธ (Dragon Oath) ดังนั้นในการแปลจะขอใช้ชื่อเซิฟร์ฝั่งอิ๊งนะคะ (ชื่อจีนยาวอะ...)
2. เสี่ยวอู่ - เป็นชื่อเล่นของอู่หานอิ้งได้พอดีค่ะ เลยเรียกกันว่าเสี่ยวอู่
3. ในต้นฉบับฝั่งอิ๊ง เวลาพูดตัวถึงละคร (บู๊ตึ๊งน้อย) จะใช้แทนตัวว่า She ซึ่งเราจะแปลตามว่า "เธอ" นะคะ ทางนั้นบอกว่า เพื่อให้แยกออกว่าอันไหนคือเหตุการณ์ในเกม และอันไหนคือเหตุการจริงค่ะ
4. เรื่องที่บอกว่าใช้สกิลแล้วกากกว่าตีธรรมดา เพราะบู๊ตึ๊งน้อยของเรากากค่ะ (ฮาาา) เรื่องของเรื่องคือ ถ้าคุณไม่มีไอเท็มดีๆ ใช้สกิลไปก็เปลืิอง MP เปล่าๆ พลังโจมตีที่ได้มันไม่คุ้มกะ MP ที่เสีย เปลืองค่ายาด้วย ตีมือเปล่ายังเวิร์คกว่า